Ruim veertig jaar het Van Gemerens Familiekoor dirigeren; een dankbaar onderwerp om over te schrijven. Zoveel herinneringen zijn er op te halen. Van de jongensdroom mijn brood te verdienen in de muziek.... tot een bus vol familie in de sloot tot.... 42 jaar afwisseling en muzikaal avontuur. Ooit schreef ik een versje (zoals Toon Hermans zijn gedichtjes zo mooi noemde) over wat een clown en een dirigent aan elkaar verbindt. Hier een klein stukje uit dit vers: "Een clown treedt op in het circus en doet dat voor zijn werk. Maar ik, ik doe 't voor mijn plezier en nog wel in de kerk. Een clown die heeft zijn pakkie en ik heb m'n muziek, maar verder is er geen verschil, we hebben allebei publiek."

woensdag 7 september 2011

AFSCHEID VAN EEN ´FAMILIESTUK`……!

Op 30 augustus j.l. kwam er een eind aan het leven van één der meest inspirerende familiepersonages uit het roemrijke muzikale geslacht van Gemeren: Alice van der Meijde”. Zo ongeveer zou de krantenkop kunnen luiden naar aanleiding van het overlijden van Alice, die samen met mij, haar neef Gerard Strootman, in 1967 het Van Gemerens Familiekoor het levenslicht liet aanschouwen. Deze dagen wordt duidelijk dat bovenstaande simpele zinnen over Alice van een alles omvattende betekenis zijn geweest voor niet alleen het ‘koor en familieleven’, maar ook voor de wereld om haar heen en ver daarbuiten!

Wat betekende Alice voor het koor? Mijn eerste ontmoeting met haar was in mei 1967 toen op een verlovingsfeest het idee ontstond voor een familiereünie. Die reünie kwam er! En daarna de Gouden Bruiloft op 9 december van dat jaar, waar ons koor voor deze speciale gelegenheid voor het eerst optrad. Als iemand toen op die dag gezegd had dat dit koor in september 2011 op Alice haar begrafenis zou zingen, dan had men óf ironisch de schouders opgehaald óf olijk naar het voorhoofd gewezen…
Tóch vervulde het Van Gemerens Familiekoor op zaterdag 3 september in Sleeuwijk één van de laatste wensen van Alice door enkele, door haar zelf gekozen liederen te zingen in de herdenkingsdienst….


Tussen ‘toen en nu’ ligt bijna 45 jaar! Vanaf het moment dat het koor werd opgericht tot een paar weken geleden ligt een onvergetelijke tijd. Een familieleven vol zingen, musiceren, organiseren, gezelligheid en succes, mede dankzij de inbreng van Alice. Onvergetelijk voor mij dankzij haar eeuwige optimisme, loyale en lieve samenwerking wat het koor- en familieleven betrof! Onvergetelijk door haar invloed van, zoals iemand haar noemde de Mies Bouwman” onder de Van Gemerens! Onvergetelijk vooral omdat zoveel neven en nichten generaties lang ‘een gouden tijd’ beleefden door lid te zijn van dit “zich enig in de wereld manifesterend grootste familiekoor”!

Wat betekende het koor voor Alice?

Wat het koor voor Alice betekende blijkt wel uit onderstaande (nooit geplaatste) reactie op mijn blog van 26 september vorig jaar, het moment van overlijden van haar man Gert:

Lieve,lieve Gerard,




Ik kan in deze omstandigheden geen reactie op je blog plaatsen. Ik heb pas zojuist je nieuwe aflevering gelezen. In de hectische en droevige dagen die ik sinds vrijdag meemaak geeft dit mij opnieuw het gevoel van zo een waardevolle familieband en waardevolle jaren die wij beleefd hebben met ONS koor. Ik ben even ontspannen, ondanks de nog twee zware dagen die ik in het vooruitzicht heb. Moet ik mij zorgen maken over mijn toekomst??? Met zoveel mooie herinneringen aan mijn jaren met Gert, die zo genoten heeft ondanks dat hij slechts een ‘staartje’ van 8 jaren met het koor heeft meegemaakt. Nee, ik ga vol vertrouwen de toekomst tegemoet; jij hebt me weer laten voelen dat mijn leven zo prachtig is geweest door de 42 jaar koor. Maar dat heb ik al gezegd in de Laurenskerk.

Ik moet nu naar bed. Dank je wel voor deze geweldige aflevering en blijf doorgaan, ik wil dat het boek van jou nog veel dikker wordt en zal het met genoegen blijven lezen en herlezen. Ik hoop nog lang te leven om me aan deze prachtige herinneringen te kunnen blijven koesteren!


Heel veel liefs!

Alice



Bovenstaande reactie geeft de overtuiging dat door het koor het leven van vele nazaten van Pieter en Jansje een geweldige verrijking ondervond op muzikaal, cultureel, en ook op sociaal gebied! Deze reactie is daar een treffend voorbeeld van. Kortom: Je vrienden zijn familie en je familie is je vriend….!

Wat zal het vreemd zijn voor mij als na zoveel jaar de kreet “Effe El Belle” niet meer zal klinken. Altijd viel er wel wat te kletsen en te organiseren. Want wat hebben we in al die jaren veel plannen gemaakt, reizen ondernomen en soms ‘hachelijke’ avonturen beleefd. Penibele dieptepunten en euforische hoogtepunten kwamen we tegen op onze muzikale wegen naar repetities, optredens, concerten, bus- en vliegreizen. Vreemd zal het voor ons allemaal zijn om haar altijd luisterend oor, haar gezelligheid, haar sigaretje en d’r wijntje te moeten missen. Wat zijn we dankbaar dat zij er was! Voor velen van ons was zij als een zus, een moeder, een tante, een oma, een vriendin en bovenal een vertrouwelinge die altijd klaar stond met advies. En als we het over vertrouwen hebben; Alice getuigde van haar geloof aan het eind van haar leven met de woorden:
“… want Hij draagt mij….” !

Het waren schitterende jaren!





8 opmerkingen:

  1. Treffend en ontroerend. Wat een mooie hommage aan Alice. Ze verdiend het!
    Eric

    BeantwoordenVerwijderen
  2. LIEVE GERARD, DANK VOOR JE LIEFDEVOLLE BLOG , HET WAS EEN ÈCHT 'ALICEVERHAAL',

    ATIE.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Met deze lovende woorden heeft u tante Alice geen grotere eer kunnen bewijzen! Prachtig, wat zou ze trots zijn om dit te lezen. In het rijtje wat ze voor een ieder heeft betekend, mist tante want dat was ze er één uit duizenden. Toen ik 2 weken geleden bij haar was, vroeg ze of het koor er wel zou staan tijdens haar afscheidsdienst. Túúrlijk zei, ik, en het koor stónd er! Geweldig, zoveel mensen die vol emotie haar de laatste eer bewezen. Zelf was ik mijn stem kwijt dus heb haar niet meer zo hard en zo mooi als ik kon, kunnen toezingen. Daarom hoop ik dat we de kans nog eens krijgen, komende kerst. Want tante Alice zei dat de vorige kerst niet hetzelfde was zonder ons mooie concert. Ze zou het schitterend vinden als we deze komende decembermaand nog een keer de sterren van de hemel zingen.. Ik weet zeker dat ze vanaf de eerste rij vol trots zal toekijken! Liefs, Kristel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Afgelopen zaterdag waren wij door pers.omstandigheden niet bij de rouwdienst van Alice.In gedachten waren wij er wel bij.We reden om 14 uur naar het strand en hadden de CD van de Laurens op staan.Precies op dat moment hoorden wij de toespraak van Alice.We waren ontroerd en beseften dat we deze mooie lieve vrouw met haar prachtige stem enorm zullen missen.Sita en Jaap

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi Gerard en ook door de woorden van Kristel ben ik geraakt. Annelies

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Pa,
    Prachtig beschreven hoe Alice en jullie relatie was. Heel herkenbaar, want van dichtbij meegemaakt. Ze zal inderdaad, zoals Christel al zei, enorm trots zijn met deze hommage.
    Bijna niemand kan dit volgens mij lezen zonder de tranen te voelen branden. Ontroerend ook zoals de reacties zijn.
    Liefs Willeke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ontroerend...

    Liefs, Liesbeth B

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je hebt gelijk Willeke, kippetjesvel en prikkende tranen.
    xxx Monique

    BeantwoordenVerwijderen