Ruim veertig jaar het Van Gemerens Familiekoor dirigeren; een dankbaar onderwerp om over te schrijven. Zoveel herinneringen zijn er op te halen. Van de jongensdroom mijn brood te verdienen in de muziek.... tot een bus vol familie in de sloot tot.... 42 jaar afwisseling en muzikaal avontuur. Ooit schreef ik een versje (zoals Toon Hermans zijn gedichtjes zo mooi noemde) over wat een clown en een dirigent aan elkaar verbindt. Hier een klein stukje uit dit vers: "Een clown treedt op in het circus en doet dat voor zijn werk. Maar ik, ik doe 't voor mijn plezier en nog wel in de kerk. Een clown die heeft zijn pakkie en ik heb m'n muziek, maar verder is er geen verschil, we hebben allebei publiek."

vrijdag 14 juni 2013

MUZIKALE GENERATIES en HET TESTAMENT…


Een zingende familie met meer dan honderd muzikale telgen is echt niet zó vanzelfsprekend. Het begon bij ons in 1867 met de geboorte van Pieter van Gemeren, die in 1890 trouwde met Jansje Lodders. Maar het heeft maar weinig gescheeld of hij was nièt met Jansje getrouwd… Wat gebeurde er:

Jansje was 16 jaar. Jong en schoon van uiterlijk! Zij waagde zich eens op het ijs van het Waaltje bij de sluis in H.I. Ambacht. Echter, zij ging iets te ver en verdween pardoes in een wak. Paniek! Omstanders riepen om hulp. Er kwam een man aangerend, ene Molendijk die riep: “allemaal blijven staan waar je staat, anders verzuipen jullie allemaal”! Hij zag een meters lange paal liggen en zag kans deze over het wak te schuiven. Jansje heeft zich er ongeveer 20 minuten aan vast moeten houden. Inmiddels kwam men aandragen met een paar ladders. Die werden aan elkaar gebonden en naar de verkleumde Jansje geschoven en zo kon zij uit het water worden gevist. Let wel, als het verkeerd was afgelopen en zij was verdronken, dan was het hele nageslacht van Pieter en Jansje er niet geweest , was er nooit een familiereünie geweest in 1967, waren er nooit zoveel muzikale talenten geweest, en had ik nooit de maat geslagen bij het van Gemerens Familiekoor. Jansje Lodders overleefde dus het ijskoude avontuur en kon later Pieter van Gemeren huwen. Dit werden onze voorouders! Jansje overleed in 1951. Zij liet een vertederend mooi testament na en is ontroerend om te lezen:

Onze voorouders brachten door de jaren heen veel muzikale talenten voort van allerlei pluimage, waaronder kunstenaars, struikrovers èn miljonairs. Maar vooral muzikale hoogvliegers! Tijd om daar eens wat dieper op in te gaan.

Jaren ’30, de tijd van de Charleston,
Daarom gaan wij terug naar 22 mei 1930 toen Pieter en Jansje hun 40 jarig huwelijksfeest vierden in een grote zaal in Rotterdam. Zelfs de uitnodiging en het programma van dat feest heb ik nog. Een feest, uiteraard in de stijl van de jaren ’30. Stel je eens voor hoe dat geweest moet zijn, die sfeerrr! Er werden toneelstukjes en voordrachten ingestudeerd. Een orkest werd gevormd en een aantal mensen bereidde een
komisch zangstuk voor. Kortom, men presenteerde een soort Revue en Concert tegelijk. Alles werd op ‘muzikale poten’ gezet door de kinderen van opa en oma van Gemeren. De zonen van Pieter en Jansje t.w. Gerrit, Koen, Arie, Leen en Piet hadden een groot aandeel in het programma. Al deze jongens bespeelden wel één of ander muziekinstrument zoals hobo, bugel, trompet of piano! Alles was van de partij, van voordrachtkunstenaar tot redenaar! Helaas zijn er geen foto’s, laat staan een film bewaard gebleven! Om de sfeer te proeven vind ik het daarom leuk een deel van dat programma hieronder af te drukken. ..

In 1967 herhaalde de geschiedenis zich met een familiereünie van ‘de negen’ kinderen van Pieter en Jansje. Oók toen was er een geweldig feest met concert, koor, toneel, en confrancier. Denk aan de toespraak van Ome Koen van Gemeren! Wat hebben de nazaten van “de negen” eveneens veel muzikale talenten voortgebracht! Koorzangers, musici ook veel solisten! Te beginnen met Piet van Gemeren Azn. Onze pianist, vanaf de oprichting tot 1987.

Jaren reed Piet voor repetities en optredens van Bergen naar Rotterdam. Speelde de sterren van de hemel en was ook een charmant pianist! Moeiteloos speelde hij de moeilijkste en mooiste pianowerken! Dit talent erfde hij van zijn vader Arie van Gemeren , wiens naam ook schittert op het programma van 1930! Ongetwijfeld was Arie ook de dirigent ‘Professor Vitalus’ van het GROOT ORKEST… Piet woont nog steeds in Bergen.

Henk Strootman Pzn, onze organist! De muzikale genen erfde hij van zijn vader èn moeder! Piet bespeelt thuis nog steeds het orgel en Henk’s moeder heeft een mooie zangstem en veel solistische optredens in Brabant achter de rug! Henk ontwikkelde zich door de jaren heen tot concert organist. Hij bespeelt met veel gevoel de mooiste orgels van Nederland en kan zich meten met ‘de groten’ die actief zijn op de klavieren! De gemeentezang begeleiden is zijn grote liefde en specialiteit! Ook op ander gebied was en is hij voor het koor van grote waarde!

Na het vertrek van Piet van Gemeren werd Piet Vliegenthart onze pianist! Piet is de zoon van Koen en Jo Vliegenthart. Zij kregen veel muzikale kinderen waarvan Piet wel de ‘meest muzikale genie’ genoemd mag worden! Met veel virtuositeit, humor en gevoel begeleidde hij het VGF. Helaas is Piet in 2008 overleden. Een zeer gevoelige slag voor het koor!

HET KWARTET.

Mijn helaas veel te vroeg overleden broer Rien bewandelde al vroeg het muzikale pad. Zingen was voor hem, vooral tijdens zijn militaire dienst, een succesvolle hobby. Hij genoot daar met volle teugen van! Eén van zijn favorieten stukken was ‘De Heilige Stad’ van Adams. Thuis op Zwingelspaan hoorden wij hem dat
graag zingen met zijn schitterende bariton stem. Hij zong in de beginperiode van het koor een aantal keren als solist tijdens optredens met ons mee. Vaak samen met zijn vrouw Adrie, de eerste soliste van het VGF. Zij zette in 1967 met het koor “Mensen geeft elkaar een hand” op de plaat! Vier kinderen kregen zij: Ineke, Lex, Heleen en Liesbeth. Er is denk ik door dit echtpaar niet zuinig omgesprongen is met muzikale genen, want alle vier zijn zij er rijkelijk mee bedeeld. .. Zingen en musiceren is voor hun dagelijkse kost. Ineke dirigeert al jaren met veel succes diverse koren op de Veluwe, is uitstekend pianiste en begeleidt op gezette tijden ons koor! En als ik dan nu schrijf over “het kwartet” dan heb ik het over het zingende viertal Liesbeth, Heleen, Lex en Eric. Wat hebben en geven zij veel muzikale kleur aan het koor met de sound van het kwartet! Er zijn overigens maar weinig koren die bevoorrecht zijn met zo’n muzikaal ‘accessoire’! En dan kom ik nu vanzelf uit bij Liesbeth, jongste dochter van Rien en Adrie. Vanaf haar elfde jaar is zij in het
VGF actief! Zij blinkt uit in zuiver zingen en playbacken, zelden een spoor van zenuwen en heeft al heel wat juweeltjes op de plaat gezet! Oòk samen met zoon Eric. Want Eric, de man van ongeveer hetzelfde uur als toen Liesbeth bij het koor kwam, is voor mij een “AllesKunner” . Hij zingt, speelt piano en gitaar, arrangeert, leidt zijn band, adviseert en is super muzikaal!
Met de muzikale medewerking van de neven t.w. fluitist Roel Weevers en bassist/arrangeur Chris Meijer is de familiecirkel rond en besluit ik dit hoofdstuk met de woorden van Ludwig von Beethoven: Muziek is een hogere openbaring dan alle wijsheid en filosofie…!

Na zo’n 30 hoofdstukken vond ik het leuk eens een aantal hoofdrolspelers in de schijnwerpers te zetten! Nu het toch over generaties gaat: hieronder een leuk filmpje, gefilmd door Boudewijn Scholts in 1990 met een ‘nieuwe’ generatie van Gemertje,s die met Ineke het DoReMi instuderen voor onze CD “The Sound Of Movies”.



De volgende ‘Souvenirs ‘ verschijnt na de vakantie. Dan vervolg ik waar vorige keer we gebleven zijn: richting winterse sferen!

WORDT VERVOLGD.

4 opmerkingen:

  1. Dag lieve mensen,

    Jij, Gerard, bent toch rijk gezegend met energie om telkens weer zo’n episode met alles-erop-en-eraan op papier te zetten. Het is heel erg leuk om op die manier meer over het VGF-koor te weten te komen. Bedankt en geniet van de vakantie, waarvoor we jullie van harte veel zon toewensen.

    Liefs van ons en tot nadere berichten maar weer.

    Leo en Corrie



    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een geslaagd blog weer Geer. Heb zitten genieten!
    En wat prachtig ontroerend dat testament.
    Lenie had zoiets ook kunnen schrijven.

    Maatje.

    BeantwoordenVerwijderen

  3. Mij past slechts een nederige buiging voor zulk een groot compliment. Verder ben ik ronduit getroffen door het mij onbekende verhaal over het dunne ijs waar mijn overgrootmoeder zo stoutmoedig doorheen ging op jonge leeftijd.
    Het briefje dat zij naliet is treffend: vergeving mocht zij iemand iets hebben aangedaan. Leuke onverwachte aflevering. Bous wellicht toch overwegen je snor weer te laten staan.....

    Eric.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zitten smullen van je samenvatting. Het testament vond ik zo bijzonder!!

    dank! Jan en Atie.

    BeantwoordenVerwijderen