ONDER MOEDERS PARAPLU

Het is april1982. We zijn nauwelijks bekomen van ons optreden in de Ted Show. In Te Hoogerbrugge klinken oerbekende Hollandse liedjes. Hoezo? Wij zijn de repetities gestart met het instuderen van nummers die miljoenen mensen zeer bekend in de oren zullen klinken: van ‘Onder moeders paraplu’ tot en met ‘Zomer in Zeeland’. Voor de één ‘hits van weleer’, voor de ander ‘oubollige kost uit grootmoeders tijd’… De aanleiding voor deze ‘omwenteling’ in ons repertoire vindt zijn oorzaak in het enthousiaste aanbod van orkestleider Harry de Groot om, na het zien en horen van het Van Gemerens Familiekoor in de Ted Show, een plaat met Hollandse liedjes te gaan maken met ons. Hij zorgt met zijn televisieorkest voor de begeleiding en zal eveneens de arrangementen maken…!

In eerste instantie wordt er door enkele behoudende koorleden gereserveerd gereageerd op dit idee. “We wijken af van ons traditionele repertoire”zegt de een. “Gaan wij commercieel?” roept de ander! Gniffelend horen de koorleden aan welke liedjes o.a. de bedoeling is: Holland ze zeggen.., De kleinste.., Zie de leliën op het veld.., Hannes loopt op klompen.., Knaapje zag een roosje staan, en… Onder moeders paraplu.
Tòch zijn we het al snel eens dat het wel leuk is om de uitdaging aan te gaan en wij beginnen dan ook vol enthousiasme aan “met liedjes het land in….”!

NOSTALGIE

Dat wordt hard werken, maar een geweldige tijd breekt aan! We kunnen merken aan het repertoire dat deze nummers ons met de muzikale paplepel zijn ingegoten, zowel door onze ouders, als op school. Het gaat dan ook als een speer! Wat hebben we plezier in die nostalgische liedjes.

Repeteren en nog eens repeteren, maandag na maandag. Eindelijk krijgen we in september 1982 de orkestband van Harry en gaat het koor hélemaal los! We komen zelfs op het idee om een “repetitieweekend” te organiseren alwaar wij de muzikale puntjes op de i willen gaan zetten. Dus gaan wij ‘de wijde wereld in’ met als bagage; slaapzak, luchtbed en de koormap. Om de sfeer te verhogen schrijf ik een wedstrijd uit wie de meest originele titel voor de grammofoonplaat weet te verzinnen! Direct al vliegen de meest komische, dubbelzinnige, gewaagde en humoristische titels ons om de oren. De toon voor het weekend is gezet!

De 16e oktober vertrekken wij naar boerderij Weltevreden in Kerk Avezaath, 25 km achter Gorinchem. Het beloofd weer een gezellig en hilarisch weekend te worden, waar behalve de puntjes óók de pintjes in trek zullen zijn… Want gaan ‘kamperen’ liggen we nooit vroeg onder de wollen slaapzak! Overdag is het repeteren en ’s avonds ‘cabaret’! Er worden acts gedaan, bijvoorbeeld door Willeke en Caroline die als 2 bejaarde van Gemertjes op een flatje herinneringen ophalen uit de ‘goeie ouwe tijd’. Wat worden er veel koorleden op de hak genomen. Een erg leuke act die bewaard is gebleven, maar te lang om hier te publiceren! Hilarisch is de wedstrijd wie de origineelste titel voor de plaat heeft verzonnen!? Alle papiertjes, vodjes, bierviltjes enz. waarop de titels zijn geschreven heb ik bewaard, maar zijn moeilijk hier te projecteren omdat zij vastgeplakt zitten in mijn boek. Daarom som ik er een aantal op:

Boudewijn: James Last-ig was het wel….
Marijke: Tsjing Boem….
An: Met het familiekoor de wereld door…..
Jeanette: een vrolijke familieplaat….
Janny: Holland op zijn best….
Petra: wie zingt er die gouwe ouwe met ons mee….?
Leo M: hoe meer je hem speelt, hoe eerder hij verveelt….
Eric: Van de regen in de drup, met de hele van Gemerens familieclub…
Willeke: Zie de van Gemertjes op het veld…
Leo S. De kilometervreterplaat….
En verder nog: van Gemerens op klompen…. Met veel geschreeuw en lol zingen we de plaat wel vol… Van Gemerens nieuwe stijl… Stelletje ongeregeld op het vinyl….. Als ie klaar is poetsen we de plaat…. Hadden we ’t geweten dan hadden we ’t niet gedaan….,enz. enz.

DE PLAATOPNAME.

Dinsdagmorgen 16 november ’82 verzamelen wij ons in de Open Hofkerk in Zwijndrecht om de plaat op te nemen. Mirasound/Gé Voskuylen rijdt weer voor met zijn opnamebus en ook Harry de Groot is ook van de partij. We beginnen om 13.00 uur met opnemen en om 17.00 uur staat alles erop! Harry en Gé zijn razend enthousiast. Daarom besluit Harry dan ook om een van zijn signatuur voorziene aanbeveling op de hoes te schrijven! Bovendien krijg ik van Mirasound voor de geleverde prestatie een schitterende vaas en Alice reikt mij namens het koor een variant op de Edison “De Gemerson” uit, een onderscheiding voor “de geweldige prestatie om deze 42 liedjes in zo’n korte tijd ingestudeerd te krijgen”! We gaan daarna (hoe kan het anders) met de hele club chinezen en beseffen dat dit weer een enorm gezellige pleisterplaats op onze muzikale levensweg is….

Een paar weken later is de plaat klaar en wordt vervolgens op 10 december gelanceerd. Wéér volgt er een uitnodiging van de NCRV om op 15 december een nummer in TED SHOW no. 4 te komen zingen. Opnieuw klimmen Alice en ik in de telefoon (hadden we toen al maar email) om de koorleden ‘mee’ te krijgen en jawel, iedereen toch weer enthousiast en de uitnodiging nemen we aan! De kandidaten in de show moeten tellen hoeveel keer het koor ‘tikketak’ zingt tijdens het zingen van de medley. Het wordt een hilarische show met als stralend middelpunt Willeke Alberti die samen met Ted uit de musical ‘Caroussel’ zingt. Op een van mijn oude bandjes vond ik onderstaande opname van ons optreden. Kijk en geniet…!

Wat deden we nog meer eind 1982! Op 5 december vierden wij met het hele koor en aanhang Sinterklaasavond. Was ook genieten. Deze avond is het dat ik verkleed als clown mijn versje DE CLOWN opzeg: 

  

DE CLOWN.

Een clown treedt op in’t circus en doet dat voor zijn werk,

Maar ik: ik doe ’t voor mijn plezier en nog wel in de kerk.

Een clown die heeft zijn pakkie en ik heb mijn muziek

Maar verder is er geen verschil we hebben allebei publiek.

Een clown treedt op in kleuren met een geschminkt gelaat

Maar ik, ik kom in ’t zwarte pak en sla dan slechts de maat.

Een clown zijn sok is rood of geel, ik heb een zwarte kous,

Maar verder is er geen verschil, we krijgen allebei applaus.

Een clown werkt in zijn eentje, heeft ook zijn up en down

Maar ik, ik heb wel 50 man, die spelen voor één clown

Wij hebben ons van Gemerenkoor, een clown zijn circustent

En toch is er een klein verschil: het is de dirigent….

Tenslotte 18 december!

Op voordracht van Harry de Groot krijgen we een uitnodiging van de GEHANDICAPTEN ORGANISATIE NEDERLAND om een optreden te verzorgen op een kerstavond in theater ’t Spant in Bussum.

Ik ben gebeld door een vriend van Harry de Groot (achteraf de vader van Vivian Boelen) met de vraag of wij belangeloos willen optreden voor bovengenoemde organisatie. Dit optreden wordt een waardige en ontroerende afsluiting van een enerverend jaar. We gaan in de volgende aflevering over de drempel naar 1983, op weg naar een “wereldomvattende” performance op de VGF evenementenladder….

WORDT VERVOLGD.