“Van alles nat, eh wat...”! Heel toepasselijk voor deze vakantie aflevering. Een gevarieerd blogje, net zo veranderlijk als het weer! Zelden hebben wij zo’n natte zomer meegemaakt. Maar, we houden de moed erin! Wij blijven positief, want eens komt de zomer…..
We gaan, omdat het toch vakantie is, terug in de tijd met herinneringen uit de jaren ’70 en ’80! Maar eerst het archief doorspitten, op zoek naar leuke documenten, foto’s en filmpjes. Zo hebben wij in het verleden een aantal archivarissen gehad waaronder onze Heleen, en mede dank zij haar is er veel bewaard gebleven voor “de boeken der geschiedenis van het Van Gemerens Familiekoor”!
EEN AARDS PARADIJS.
In de jaren van ons muzikaal bestaan gaan we meestal begin juli met vakantie. Zo tegen het eind van juni wordt het geluidsniveau van ‘t zingen wat zachter, maar het volume van het geklets zwelt aan…! Vooral als het over vakantie gaat. Die vakantieplannen zijn bij de meesten vaak al bekend. Vliegvakanties zijn in de jaren ’70 nog niet zo in omdat dit voor de meeste gezinnen nog een te dure liefhebberij is, zeker voor een gezin met kinderen! Maar met de auto op vakantie naar Zuid Frankrijk, naar de Ardêche, dàt is goed te doen! En in de jaren ’70 wordt bij toeval het ‘zustergehucht’ van Zwingelspaan, Le Bateau ontdekt door onze koorleden van het gezin van Leny en Sjoerd. Een vondst die bij de van Gemerens een nieuwe trend van vakantie vieren inluidt. Dit gehucht is een aards paradijs, waar je in je blote kontje nog ongestoord een douche kan nemen onder een klaterende waterval. Zo’n stuk natuur waar David bijvoorbeeld ook erg van onder de indruk was. Zozeer, dat hij er zijn psalmen dichtte en de schoonheid van de natuur bezong! Bijvoorbeeld in psalm 8, die hij heel toepasselijk begint met: voor de koorleider….
In de jaren van ons muzikaal bestaan gaan we meestal begin juli met vakantie. Zo tegen het eind van juni wordt het geluidsniveau van ‘t zingen wat zachter, maar het volume van het geklets zwelt aan…! Vooral als het over vakantie gaat. Die vakantieplannen zijn bij de meesten vaak al bekend. Vliegvakanties zijn in de jaren ’70 nog niet zo in omdat dit voor de meeste gezinnen nog een te dure liefhebberij is, zeker voor een gezin met kinderen! Maar met de auto op vakantie naar Zuid Frankrijk, naar de Ardêche, dàt is goed te doen! En in de jaren ’70 wordt bij toeval het ‘zustergehucht’ van Zwingelspaan, Le Bateau ontdekt door onze koorleden van het gezin van Leny en Sjoerd. Een vondst die bij de van Gemerens een nieuwe trend van vakantie vieren inluidt. Dit gehucht is een aards paradijs, waar je in je blote kontje nog ongestoord een douche kan nemen onder een klaterende waterval. Zo’n stuk natuur waar David bijvoorbeeld ook erg van onder de indruk was. Zozeer, dat hij er zijn psalmen dichtte en de schoonheid van de natuur bezong! Bijvoorbeeld in psalm 8, die hij heel toepasselijk begint met: voor de koorleider….
EEN PLEK OM LIEF TE HEBBEN.
Le Bateau, letterlijk een plek om lief te hebben. Voor mij een soort achtste wereldwonder. Zonder krant, radio of televisie, en het mobieltje is nog lang niet uitgevonden (zo nodig gewoon ‘effe belluh’ bij het boertje, de trendy seigneur van de camping….) Maar gezelligheid, diepgaande gesprekken, veel lachen en pret voor tien is daar aan de orde van de dag. Mèt de Fransen die je vrienden waren. Wat hebben we daar veel jaren, soms wel met 40 zingneven- en nichten een fantastische tijd doorgebracht. Ik herinner mij dat wij met ons gezin daar wel zo’n 15 keer zijn geweest. Soms introduceerde ik bij mijn broers en zussen dit idyllische plekje en zij gingen mee naar Le Bateau (en soms ook gelijk weer terug..) want wat voor de één een paradijselijk plekje is, is voor de ander een schep zand en een emmer water! Boekdelen zou ik over deze tijden kunnen schrijven…. Een aantal foto’s en een leuk filmpje illustreren deze ‘oase’ van rust en ruimte. Daar kon je je muzikale genen opladen!
FILMTALENTEN IN DE DOP
Ook kostelijk om te bekijken in de vakantietijd zijn de beelden die Chris, Eric en Leo maakten van een aantal kinderen van onze koorleden Liesbeth, Willeke, Monique, Marja en Frans, Alex, Ineke en Jan! Toen al sjouwen met camera, licht en geluid, van huis naar huis. Deze film is enig in zijn soort en leuk voor de ouders en de kids zelf. Bekijk de beelden en geniet!
Achter dit filmpje staat een soort van“Dit Was Brandpunt, goedenavond”, eveneens gemaakt door Chris en Eric. Een geintje vanuit Londen met interviews aangaande de bekendheid van de dirigent van ’t Van Gemerens Family Choir….. Ik denk dat velen onder ons deze filmpjes nooit hebben gezien.
EN VERDER...
Zo kabbelt het koor door, hoewel altijd vol afwisseling en avontuur. Er is van alles gaande: Piet, de pianist van het eerste uur, zegt wederom de repetities vanuit Bergen niet meer bij te kunnen wonen. Koen Vliegenthart gaat het gelukkig van hem overnemen. Koen begeleidt ons in de Verrijzeniskerk, en in een Welkomdienst op 17 mei ’81 in Apeldoorn. Nu komt er een hiaat in de geschiedenis van het VGF, want dit weekend zijn wij op zaterdag de 16e ergens met de bus heen gegaan en hebben in een herberg geslapen (weten alleen niet meer waar) en zijn zondagmorgen de 18e richting Apeldoorn gegaan. Onderweg zijn we gaan eten bij van der Valk in De Cantharel. Wij hebben dit van tevoren besproken. Daar werden wij “familie van Gemereus” genoemd, getuige bijgaande bevestiging. Onze buschauffeur dat weekend was Gerrit Ewijk, familie van Magda en Bas. Een heel leuk stel en in dienst bij "DE FAVORIET" in Willemstad. Gerrit en Ada waren zeer onder de indruk van dag, getuige bijgaande leuke brief….!
Wij peddelen verder en er gebeurde meer! Een paar koorleden haken af door diverse omstandigheden en er dreigt een eerste inzinking en donkere wolken pakken zich samen. Maar deze inzinking wordt overwonnen! Zo schrijf ik aan het koor in een brief op 24 november 1981: "
…. " Wat het koor betreft gaan we vanuit een uitzichtloze nacht naar een dagende horizon waarachter de zon opklimt naar het hoogtepunt van ons zo afwisselend koorleven. En dat is gelukkig want straks vieren wij ons vijftienjarig bestaan…..”! Deze blog eindig ik op de drempel van 1981/82.
WORDT VERVOLGD.
